Het is kwart over vijf als ik al wakker ben. Veel te vroeg natuurlijk terwijl ik juist een B&B had geboekt om lekker uit te kunnen slapen. Ik draai me nog maar eens om. Een uur later doet de andere gast van de B&B zijn uiterste best om met zo min mogelijk lawaai en gestommel te B&B te verlaten. Om half zeven beginnen…...Hij liever dan ik. Uiteindelijk ga ik er toch maar uit en neem snel een lekkere douch. Na een eenvoudig maar voedzaam ontbijt verlaat ik om 9 uur de B&B. De motor staat nog netjes op de oprit en langzaam rol ik hem achteruit. Omdat het schuin afloopt gaat het iets sneller dan ik verwacht en ik probeer wat bij te remmen. Er gebeurt echter niets. Ik heb totaal geen remdruk!!!
Een lichte paniek slaat toe. De start van de Herfstrit, althans het verzamelen op het verzamelpunt, begint al over een half uur. Dat ga ik dus niet redden. Als ik de remhendel inknijp trek ik deze direct tegen het handvat. Hier is duidelijk iets niet in orde. Al snel zie ik wat sporen van remvloeistof op de radiator en bovenop het motorblok. Allereerst bel ik Frank maar even, onze gewaardeerde voorzitter, en deel hem de onheilstijding mede. Hij wenst me veel succes met het verzoek om even de voortgang te laten horen.
Wat nu? Goede raad is duur. Eerst maar eens de ANWB bellen. Kijken of die er iets aan kunnen doen. Die gasten kunnen een motor repareren met een haarspeld.....heb ik mij laten vertellen. Al snel rijdt de bekende gele wagen de straat in en de wegenwacht stelt snel door middel van eenvoudige deductie een definitieve diagnose. De remleiding die loopt van af het reservoir naar de remmen, lekt op een koppeling. Bij het navullen van het remvloeistofreservoir en even pompend remmen, spuit de vloeistof uit het koppelstuk. Helaas kan de wegenwacht dit niet repareren.
Dan maar even bellen. Eerst naar Motoport in Veldhoven en naar een voormalig Triumph dealer in Grave. De een zou het wel kunnen repareren maar heeft de onderdelen niet, de ander heeft naast geen onderdelen ook geen tijd. Er zit niets anders op de de motor te laten verhalen naar mijn dealer in Hoofddorp. De wegenwacht regelt een transporteur en vertrekt. Even later rijdt een andere gele wagen van Logicx de straat in. De motor wordt stevig vastgesnoerd op de achterzijde en we vertrekken richting Veldhoven waar de chauffeur mij afzet zodat ik een motor kan huren.
Zo ver is het echter nog niet. Al keuvelend met de chauffeur van de bergingswagen nemen we de ene na de andere drempel die dit Brabantse land rijk is. Bij de zoveelste drempel horen we opeens een harde klap. Ik kijk in de spiegel en zie de Trophy op zijn zij liggen. Blijkbaar stond de motor toch niet vast genoeg. Dit kan er ook nog wel bij. Inmiddels begint het te regenen en steeds harder ook. We snoeren de motor opnieuw vast met extra banden en we vervolgen, na enkele foto's genomen te hebben van de schade, doorweekt onze weg.
Bij Motoport staat Maurice al op me te wachten. Hij was ook wat later en is speciaal voor mij omgekeerd terwijl hij al voorbij Geldrop was. Met z'n tweeën richting de Eifel rijden is natuurlijk leuker dan alleen. De rest van de club heeft al ruim een voorsprong van bijna 3 uur. Die gaan we nooit meer inhalen.
Ik huur dus een motor. Er is keus tussen een Tracer 700, een MT 09, een Tenere of een Versys 1000. Het wordt die laatste want daar heb ik nog nooit op gereden en het lijkt me wel wat. Tenslotte zijn er inmiddels ook drie HDC leden die zo'n machine hebben en ze zijn er erg tevreden over. De machine is voorzien van een set koffers en na wat herverdelen van de bagage kunnen we op weg.
Het gaat richting snelweg en het gas gaat er flink op. De turbulentie rond de helm is verschrikkelijk maar we rijden dan ook ruim 140 km. per uur. Dit ben ik niet gewend.....die turbulentie dan. Het verstellen van het ruitje heeft weinig effect: hoog of laag, het maakt weinig uit. Bij iets lagere snelheden is het gebulder overigens een stuk minder. Zo op het eerste gezicht en gevoel is dit een prima machine om mee te toeren. Hij heeft wel wat weg van de Tracer 900 van Yamaha. Zelfde motor karakteristiek maar met 3 cilinders. Als goed bedoelende amateur heb ik er verder natuurlijk geen enkele kijk op. Wel vind ik dat de remmen van de Versys wat tegen vallen hetgeen het aanremmen voor bochten niet ten goede komt.
We rijden richting de donkere grijze wolken aan de horizon. Inmiddels rijden we binnendoor en de hemelsluizen gaan open. Wanneer Maurice tot op zijn hemd nat is besluit hij om zijn regenpak aan te trekken. Mijn All Weather pak met Goretex geeft geen krimp en ik ben nog steeds lekker droog. De temperatuur is echter wel gedaald tot 11 graden wat het rijden met natte kleding een koude bedoening maakt. Na enkele kilometers stoppen we even voor een koffie en een lekkere warme chocolademelk met appeltaart. De routes van de TomTom van Maurice worden overgezet op de TomTom van de Versys. Dat gaat heel handig met bluetooth….als het werkt. Uiteindelijk zetten we de SD kaart over en kan ik de routes importeren. Nu kan ik ook voorrijden.
Het is nog ruim 2 uur rijden en volgens de verschillende wijzes van navigeren, afhankelijk van het volgen van meer of minder kronkels dan wel de originele route, komen we ergens tussen half zeven en half acht aan. Uiteindelijk parkeren we de motoren om 10 voor zeven op de parkeerplaats van het hotel. Na een snelle opfrisbeurt gaan we naar het restaurant waar met luid gejuich worden ontvangen. Iedereen is blij ons te zien....of omdat er nu eindelijk met het diner gestart kan worden, dat is me niet geheel duidelijk. Overigens zijn we niet de laatste gast want ergens rond negen uur horen we de Ducati van een laatkomer nog de straat inrijden.
Het voornemen was om vroeg naar bed te gaan. We verlaten echter als laatste de eetzaal na het nuttigen van enkele alcoholische versnaperingen en ik probeer nog een blog te schrijven. Als deze bijna klaar is druk ik op een verkeerde knop en al mijn werk is weg. Daarom vandaag een nieuwe poging. Om half een gaat het licht uit.
Welterusten
