Honda Deauville Club Forum

We (JoopH) en ik wilden binnenkort een weekendje naar de Moussel of de Eifel oid.
Het rijden van bochten als je stijl omhoog of omlaag gaat vond ik een nogal spannend idee.
Op de techniekdag had ik dit geventileerd, toen werd mij geadviseerd om eens op de Posbank te rijden. Daar zou ik ervaring opdoen.

Nou enof dát gelukt is .
Joop mij van te voren geinstrueerd dat ik snelheid moet blijven houden, zo laag mogelijke versnelling zodat ik trekkracht houd.
Eerst vond ik het allemaal best spannend. Maar het ging zowaar helemaal goed, dus na een poosje begon ik zelfvertrouwen te krijgen en ging het steeds beter en beter .
Tot één van de laatste bochten.
Ik naderde hem, en vlak voor de bocht begon ik te twijfelen vooral of ik hem wel in de juiste versnelling had.
Ipv naar Joop te luisteren en bij twijfel de laagste versnelling te nemen verspilde ik tijd door Joop te zeggen:"Ik heb hem in de 2, is dat wel juist?".
Nog voor Joop "1" kon zeggen, bleek dit dus NIET juist .
Daar lag ik met mijn Deau"ville", bah, hartstikke mislukt.
Door deze grap had Joop z'n handen vol aan z'n pan, want hij kwam in diezelfde bocht nu toch echt ook stil te staan. Hij hield hem gelukkig rechtop.
En dan kom je er achter, dat er op de wereld nog heeeeeel veeeeeel goede en behulpzame mensen bestaan.
Nog voor Joop z'n pan onder controle had en geparkeerd had om mij te helpen, liepen er al een motorrijder, een cabriorijder met z'n bijrijder en een wandelaar aan m'n Deauville te trekken om hem overeind te helpen en kwamen er al enkelen naar mij toe of alles goed was met mij.
Echt zo behulpzaam, zo top !!!!
Na de motor goed gecontroleerd te hebben, de Kuip is bij de spiegel beschadigd, kon ik de rit weer verder voortzetten.
Maar toen begon Joop:"eigenlijk moeten we nu draaien en die mocht nog eens nemen." !
Jullie snappen wel wat ik toen dacht.
Alle voors en tegens schoten me door m'n hoofd, uiteindelijk besloot ik dat hij gelijk had en gaf ik toe.
Met knikkende knieën de motor gedraaid, maar met het opgeluchte gevoel dat ik nu naar beneden ging en niet omhoog.
Dit ging dan ook prima, maar voor ik opgelucht kon ademen zei hij:"en nu wéér keren!"
Nee, dan moet ik het weer doen, maar hij had wel gelijk.
Poeh, wat was dat griezelig en Joop maar in m'n oren toetteren, gas d'r Bie, gas d'r Bie.
Maar het is gelukt, dit keer hield ik m'n motor rechtop.
Het is vreselijk jammer van de schade, maar ik heb veel geleerd deze dag.
Je kan de theorie nog zo goed weten, maar als je in een split second net even de verkeerde beslissing neemt................

Poeh hey, Brenda. Wat een avontuur. Jammer van de schade. Is er veel kapot?

Gelukkig heb je zelf niks Brenda,
Wel superdapper van je om toch weer deze bocht naar boven en naar beneden te nemen. Goed om je vertrouwen weer terug te winnen,
Zonde van de schade aan je Deauville, is er echt wat stuk of heb je alleen krasschade.

Brenda, ik vind een vrouw op eenmotor een "stoer" wijf, maar jij bent super stoer.

Knap van je om hem toch weer te doen, hoop voor je dat de schade meevalt.

Een stoer wijf is het zéker, want ze heeft ook op mijn Kawa GTR1000 en mijn Pan gereden.
Dit was echter een gemeen, kort haarspeldbochtje, naar rechts omhoog, en dochter Gwen (die je trouwens noooit voelt zitten) zat achterop.
Ik had idd m'n klauwen vol aan m'n Pan, toen ik moest stoppen.
De schade aan de Deau; topkuip rechterzijde gekraakt, maar ik heb alle stukjes nog en ik heb een kunststoflasapparaat, dus...
Maar als iemand een goede topkuip weet, houdt ik me ook aanbevolen.

Jammer van de Deauville, maar gelukkig Brenda heb je zelf niets.
Joop, je hebt een stoer wijf en de juiste beslissing genomen door Brenda 3 keer dezelfde bocht te laten maken.

Ik ken de situatie. Scherpe bocht omhoog. Ná de AVB lessen deed de instructeur hetzelfde bij mij als bij jou. Ingrid, zie jij dat weggetje daar? Ja. Jij gaat nu dat weggetje op naar boven. Weet jij dat wel zeker Aat? Schiet op: Niet tutten, gas erop.

Je hebt een dure les gehad, maar je bent er wel doorheen en dat neem je mee voor een hele lange toekomst.

Bedankt voor de bemoedigende woorden allemaal. Ik vond het best spannend, maar er zijn zoveel motorrijders die het kunnen. Dan wil ik dat ook kunnen. En de schade valt idd nog wel mee, het is jammer, maar er zijn ergere dingen in het leven

dit is niet te geloven zeg ................wij zijn langs jullie gereden ik zei nog tegen Cora hé een deauville misschien iemand vd club............. maar er stonden nog meer mensen bij ,en je stond al over eind (Cora zal nu wel niet meer zo gauw een advies durven te geven )
het was trouwens ongelooflijk druk op de postbank ,nou sterkte met alles
en toch maar weer gauw op de motor springen als het lukt,is wel beter

Balen van de schade, maar goed dat je je niet uit het veld hebt laten slaan. Het leergeld is misschien wat hoger dan bedoeld, maar je hebt het toch maar gedaan!

Haha, ja Dolf, ik was het en ja, Cora was één van de adviseurs.
Het is dus heel grappig dat jullie er ook net op dat moment reden .
Maar ze moet zich er niet verantwoordelijk voor voelen. Het was juist een hele goede tip.
Ik heb er veel van geleerd .

En Koen, je hebt helemaal gelijk

Wat een avontuur !!
Wat goed dat je de bocht meteen weer hebt gepakt. Best spannend.
Wel zonde van je kuip maar dat komt wel weer goed. Gelukkig heb je zelf niks.

Jammer van de schade, dat is nooit leuk.
Wel erg goed van jullie om gewoon nog een keer die bocht op te zoeken om hem wel goed te nemen.
Anders blijf je altijd met een stukje angst/onzekerheid zitten.
goed opgelost

Mijn schoonzonen en ik (2x BMW en 1x Deauville) sturen 1 x per jaar in Duitsland een weekend lang zoveel mogelijk B-weggetjes. Daar zitten ook haarspeldbochten bij zo nu en dan. Zowel naar boven als naar beneden. Geen van ons drieën heeft een VRO-gehad. Toch passen we ook het principe toe: laagste versnelling en gas als we naar boven gaan.
De binnenbocht vind ik het moeilijkst. Ben dan bang om op de verkeerde helft van de weg te belanden. Ik moet wel zeggen, dat na een middag sturen op die weggetjes het zelfvertrouwen m.b.t. die pins wel toeneemt.
Maar van jouw verhaal leer ik toch wel weer.

Brenda, de deuk in je imago is door de actie van Joop geworden tot een butsje. Jammer voor de schade maar die kan hersteld worden. Goed dat je gelijk weer naar beneden en weer naar boven bent gegaan.
Top