Na de waardeloze dag van gisteren waarbij de Trophy bijna van de sleepwagen viel, is het vandaag tijd om het leuke met het aangename te verenigen. De Toercommissie heeft meerdere prachtige routes gemaakt. Er is keuze uit een lange route, een korte en iets daar tussenin. Er is keus genoeg maar toch gaat niet iedereen met de motor op pad. Sommige maken er een dagje uit van in Trier, andere gaan naar de wellness.
De meeste stappen echter op de motor en gaan een van de routes rijden. Althans als ze de motor aan de praat krijgen. Een of andere grapjurk heeft gisteren nl. bij veel motoren de noodstopschakelaar ingeschakeld. Ik kies er voor om de langste route te nemen en al snel zijn de verschillende groepen op weg.
We rijden eerst een stuk door Duitsland en de omgeving wordt steeds mooier en groener als we de bebouwing langzaam achter ons laten. Het gas gaat er bij de voorrijder op en sommige hebben moeite om het te volgen. Daar hoor ik zelf ook een beetje toe. Het remmen met de gehuurde Versys blijft "een probleem". Het lijkt erop dat ik niet genoeg remdruk van de hand over kan brengen op de zuigers en remblokken. Het zit me niet echt lekker....
De eerste stop is gepland na een uur. We staan midden in de natuur op een groot parkeerterrein met gravel. Een deel van de leden heeft deze route al een keer eerder gereden in juni. Daarbij heeft helaas een hermelijn het leven gelaten. Die kunnen er nl. niet tegen als je er dwars overheen rijdt met een Pan European. Het groepje houdt nog een minuut stilte om het beestje te herdenken.
Verder gaat het weer. Waar in Duitsland de wegen toe waren aan een grote onderhoudsbeurt, worden ze in Luxemburg steeds beter. Sommige zien er uit als een biljartlaken.....maar dan zwart. Al rijdend spotten we nog een eekhoorn die met ware doodsverachting voor de motor van Frank oversteekt. Die weet waarschijnlijk niet het lot van eerder genoemde hermelijn. In Vianden stoppen we voor een koffie met lekkers. De koffie staat bijna gelijk voor onze neus. De appels voor de apfelstrudel moeten echter nog geplukt worden zo lijkt het wel.... Uiteindelijk zit bijna iedereen te smullen van de koek met een bolletje ijs en slagroom.
Na de koffie zijn we al weer een tijdje op weg. Het geplande lunchpunt rijden we voorbij. Ten eerste zit de koffie met versnapering nog dwars en ten tweede zit het terras helemaal vol. Er staat tevens een grote rij met motoren geparkeerd. Een half uur verderop ligt er naast de weg een eenvoudige picknickplek op een verhoging. Er staat een bankje met een tafel, een afvalbak en een boom voor wat schaduw. Dat laatste is wel handig want het begint behoorlijk warm te worden. De meegenomen broodjes die tijdens het ontbijt zijn klaargemaakt worden met smaak verorberd.
Ik heb nu ook even tijd om naar de remhendel van de Versys te kijken. Het blijkt dat deze ingesteld staat voor een berijder met kleinere handen. Ik verdraai iets aan een knop en nu kan ik veel meer kracht zetten. Probleem opgelost zo blijkt al snel in het vervolg van de rit.
Boven een heuveltop zien we een grote roofvogel zweven. Het moeilijk om te bepalen welke soort het nu is. Aan de andere kant staat een vogel biddend in de lucht stil. Als een groep motorrijders voorbij geraasd is, keert de stilte weer terug. De broodjes zijn op en als iedereen een beetje bijgekomen is van alle indrukken en de rit, gaan we weer verder.
In het vervolg van de rit komen we nogal wat wegopbrekingen en omleidingen tegen. Het omzeilen hiervan gaat niet altijd even soepel. Het nemen van een kleine drempel door een van de leden mondt uit in het tot twee maal afslaan van de motor. De vermoeienis slaat blijkbaar niet alleen bij mij toe. Het is nog een flink eind rijden naar het eindpunt. Zo rond de 140 km. Geschatte aankomsttijd rond half zes. Bij de volgende stop is er in die laatste nog weinig gewijzigd. Gisteren was een lange dag en vandaag was ook vermoeiend. Ik besluit de groep te verlaten om net iets eerder bij het hotel aan te kunnen komen.
Na een lekkere douche schrijf ik de blog van gisteren. Nu zit ik in de eetzaal waar iedereen vraagt of de nieuwe blog al klaar is. Bij deze.
Welterusten.
