Motorbeurs 2020

Ook dit jaar slaan we een bezoekje aan de Motorbeurs natuurlijk niet over. Ook niet omdat het vorig jaar wel wat minder was. Toen zagen we veel open ruimtes die opgevuld werden met horeca en waren een paar grote motorfabrikanten niet aanwezig. Bovendien waren de bezoekersaantallen wat minder.

Dus vroeg uit de veren. Natuurlijk maak ik zelf even mijn lunch klaar en zet koffie voor in de thermosfles. In de Jaarbeurs weten ze namelijk wel wat ze moeten vragen voor een klef wit broodje met een knakworst erop (€ 5,=). Dan smaken mij eigen boterhammen met (pinda)kaas opeens een stuk beter. Banaantje en nog wat te drinken mee en we kunnen op pad.

De rit verloopt voorspoedig als ik eenmaal Leiden door ben. Daar staat het namelijk weer eens helemaal vast. Gelukkig ken ik alle sluiproutes dus uiteindelijk toch nog binnen een kwartier de N11 bereikt richting Bodegraven/A12/Utrecht. Even voor 10 uur draai ik de hal in waar de KNMV weer voor een gratis overdekte motorstalling heeft georganiseerd. Alle motorkleding wordt in de ruime koffers van de Deauville gepropt en de wandelschoenen gaan aan. Het zal een lange dag worden...

De hal waar alle motorfabrikanten staan bewaar ik voor wat later. Mijn zoektocht richt zich eerst op een nieuwe motorjas. In de oude zit, als gevolg van mijn val in december, een flink gat. De hal met allerlei aanbieders van reizen naar verre oorden en andere bestemmingen laat is dus ook links liggen. Wel even een praatje gemaakt bij de VFR-club. Tenslotte is de Crossrunner van Honda ook geen slechte fiets als vervanger van de Deauville. Die wordt immers over twee weken 10 jaar oud en dan er staan dan ruim 180.000 kilometers op de teller. Maar dat is van later zorg. Eerst een jas.

Ik loop langs verschillende aanbieders en vraag her en der of ze jassen hebben met Gore-Tex erin, want dat is een absolute voorwaarde. Soms zie ik aan de schreeuwerige aanbiedingen en de getoonde prijzen dat het in een bepaalde stands zeker niet gaat lukken. Sommige verkopers doen ijverig hun best om ander soortige membramen als net zo goed te verkopen, maar ik weet wat ik wil.

Bij de volgende stand wil ik ook nog wat vragen. Iedereen is echter druk, dus ik pas een gele leren motorjas met reflectiestrepen. Waterdicht volgens het kaartje en hij past perfect. De verkoopster vraagt of ze kan helpen en prijst de jas nog eens extra aan als zijnde top-kwaliteit. Een andere verkoper doet er nog een schepje bovenop want er wordt ook geleverd aan diverse overheidsdiensten .....prima .....maar dit is geen jas voor mij. Hoewel het ding prima zit, zit er geen Gore-Tex in maar een ander membraam. Bovendien ga ik zo teveel lijken op een motoragent..... Op naar de volgende aanbieder dus.

Niet alles zit even goed. Een jas van Revit zit prima maar heeft een ver openstaande kraag. Bovendien sluit de onderzijde ook niet zo mooi aan. Het voelt alsof de wind er aan de onderzijde zo in kan waaien. De ventilatiemogelijkheden op de borst zullen echter wel prettig zijn in de zomer. De volgende jas is van Richa. Prima ding. Zit als gegoten. Nieuw model ook. Alleen die prijs....slechts 10% korting op de adviesprijs. Ik zet hem op de lijst met een vraagteken erachter.

Ik pas nog andere jassen van verschillende merken maar uiteindelijk slaag ik gewoon weer bij Motoport. Van het merk Dane heb ik al twee jassen versleten en beide zijn altijd prima bevallen. De korting hier is ruim 30%. Zo wordt een dure jas met Gore-Tex laminaat wel opeens een stuk aantrekkelijker. Tegen het einde van de beurs besluit ik deze jas aan te schaffen.

In de loop van de dag ga ik nog even langs de Stichting Mobiliteit voor Gehandicapten. Even mijn "Honda Deauville Club neus" laten zien want we hebben natuurlijk wel twee vrijkaartjes gekregen voor deze beurs. Als ik met Maarten, de voorzitter, zit te praten stappen ook net de gelukkige prijswinnaars de stand binnen. Het lijkt wel afgesproken werk....

Ik krijg van een van de heren van de Stichting nog uitgebreid uitleg over een apparaat waarmee de verschillende lichamelijk functies van een gehandicapt persoon gemeten kunnen worden. Ik neem plaats en knijp in de remhendel. Het display geeft 25 aan. Het blijkt het aantal kilo's te zijn waarmee je de remhendel intrekt. Voor de koppeling is zo'n test ook mogelijk. Het CBR vereist dat je  een minimale druk kunt leveren van 20 kilo. 
Ook kan de reactiesnelheid gemeten worden. Als de lamp boven het stuur gaat branden moet je zo snel mogelijk in een van de hendels knijpen. Mijn reactiesnelheid is 0.4 tot 0.5 seconde hetgeen prima is. Een andere functie van het apparaat is het meten van de kracht van de benen zodat een berijder zijn eigen motor op kan vangen als deze enigszins kantelt. Mooi instrument dat mede mogelijk is gemaakt door de verschillende donaties. 

Even verder loop ik een ander clublid tegen het lijf. Het gezicht herken ik maar de naam is mij even ontschoten. Sorry Ans. Leden zien er ook heel anders uit zonder motorpak aan... Ze staat op de beurs samen met haar man die diverse steunen levert voor navigaties, maar dan in het hogere segment. Het draai- en freeswerk ziet er inderdaad prachtig gelikt uit en is gewoon te koop bij Waypoint. Je zet immers ook geen Ram Mount op een Ferrari....

Over navigaties gesproken, mijn Zumo 660 mag ook wel eens vervangen worden na 10 jaar. Garmin versus TomTom het zal een eeuwige strijd blijven. Maar na een sneak preview van de nieuwe Garmin die er aan zit te komen weet ik het wel.... Wat een mooi ding! Dit krijgt zeker een vervolg......

Uiteraard ga ik ook nog even door de hal met nieuwe motoren. Ik probeer er verschillende: Versys 1000, Tiger 900, V 85 TT, Africa Twin, Tracer 900 GT, F 850 GS Adventure, Tenere 700,.....te veel om op te noemen. De een zit beter dan de  ander. De prijzen liggen kilometers uit elkaar. Het zal nog niet zo simpel zijn om een keuze te maken ter vervanging van de Deauville voor woon-werk verkeer. Ook elektrisch rijden is nl. heel aantrekkelijk ...afgezien van de aanschafprijs dan.

Het loop inmiddels tegen 8 uur en ik koop een broodje kroket. Je moet wat. Nog snel langs oliehandel.nl voor wat smeerolie en andere zaken, dan de nieuwe jas ophalen, nog een praatje maken bij Ans en dan is het echt tijd om naar huis te gaan. De hal met motoren is bijna leeg en na controle van het nummertje op mijn ruit rij ik om 21:10 de stalling uit. Rond 22:00 uur zet ik de motor achter het huis en ga snel naar bed. Ik kan niet meer....

 

Uit ons foto-album

clubdiner2.jpg