Dit jaar hebben we een ander startpunt dan voorheen. Nog steeds is de verzamelplaats Eindhoven maar nu bij hotel Parkzicht. Een enkele deelnemer heeft daar zelf een kamer geboekt. Andere zijn de dag ervoor reeds aangekomen maar sliepen in een ander hotel. Blijkbaar regelt dat soort dingen zich vanzelf.
De weerverwachting was niet best een week voor aanvang. Percentages van 90% kans op regen, en niet zo'n klein beetje ook.... Gelukkig gaat de zon schijnen als we weg rijden. Een enkel lid komt net op tijd aan omdat hij toevallig iets eerder van huis was vertrokken. Enkele andere deelnemers gaan richting het Westerwald met de auto. Ook dat is natuurlijk gewoon mogelijk.
De route gaat over de snelweg en is best wel lang. Na ruim een uur rijden volgt er een korte stop om de benen te strekken. Niet veel later gaat het verder en ruim na de middag stoppen we op de lunchlocatie. Gelukkig heeft bijna iedereen zijn lunchpakket mee. Laat in de middag komen we aan bij het hotel. De dames die met de auto gingen hebben de hotelier even geholpen met de lijst van deelnemers. De goede man was het overzicht enigzins kwijt.
Iedereen krijgt een kamer toegewezen....witte gebouw >> trapje op >> derde verdieping ....of.... naar buiten >> trap op >> links het gangetje door >>...
Jo moet echter naar buiten >> pad volgen >> langs de Rododendrons >> voorbij de schuur >> linkerkant van het gebouw >>...... daar staat je pub-tentje. Kortom de sfeer zat er al gelijk goed in.
Na een verkwikkende douche kunnen we aan tafel voor een eenvoudige doch voedame maaltijd zoals Heer Bommel het zou zeggen. En 's avonds in de bar natuurlijk sterke verhalen vertellen.
De vrijdag is een vrije dag die een ieder zelf in kan vullen. Een van de routemakers (Dick) is zo vrij geweest om een mooie route langs Moezel en Rijn te maken. Het merendeel van de deelnemers kiest voor deze route. Een enkeling rijdt alleen of heeft zelf een route gemaakt. De grote groep splitst zich bij het helaas gesloten lunchpunt in tweeen. Onderweg wordt er nog ergens koffie gedronken en zo vliegt de dag om.
Een speciale plek langs de Rijn is de Loreley. Hier maakt de Rijn een scherpe bocht en staat er een sterke stroming. Voor wie het volksverhaal over de nimfen zelf wil lezen, verwijzen we even naar Wikipedia.
De rit van vrijdag is ruim 200 km lang waardoor een ieder weer tijdig in het hotel terug is voor het diner. Het was een prachtige route met vergezichten op het plateau waar we van de Moezel de doorsteek maken naar de Rijn. Motorrijden is meer dan alleen maar haarspeldbochten rijden of een hoog tempo. Neem de tijd en kijk om je heen. Minder vermoeiend en met aangenaam gezelschap heb je een prima dag.
Op zaterdag staat iedereen tijdig klaar voor de rondrit die we gezamelijk doen. Het weer is wat minder dan op de vrijdag en we houden het niet helemaal droog. De regen is echter ook niet van dien aard dat we helemaal weg spoelen. De meeste deelnemers hebben wel hun regenpak aan hetgeen natuurlijk heel verstandig is. Sommige zien er uit als een ANWB stel... Maakt niet uit, als je maar droog blijft.
De route naar de Biggesee is mooi en afwisselend. Her en der zou een onderhoudsbeurt aan het wegdek echter geen kwaad kunnen. Op sommige stukken is het een gestuiter van jewelste.... Bij de Biggesee zijn we al eens eerder geweest toen we nog naar het Sauerland gingen. Dat is ook al 5 jaar geleden overigens. Times flies when you are having fun...
Dat geldt ook voor het weekend want voor we het weten is het alweer zondag en dient de terugreis aangevangen te worden. Eerst natuurlijk nog even de groepfoto. Dit keer niet op een trap of bordes maar vanaf het terras gemaakt. Ook nu is het wat druilerig en lijkt het erop dat de sluizen open kunnen gaan. Gedurende de dag klaart het weer echter steeds verder op en het wordt zowaar nog behoorlijk warm.
De route naar het lunchpunt is iet wat aan de lange kant. Na overleg met de verschillende voorrijders wordt echter besloten om na het eerste stoppunt zelf als groep even te bepalen wat de beste optie is. Een enkele voorrijder had de route al aangepast en er 2 lussen uitgehaald. Andere voorrijders besluiten om de navi een kronkelroute te laten rijden. Beide groepen komen op tijd op het lunchpunt aan. Groep drie volgt de originele route, krijgt nog een bon wegens rijden waar dat niet mag met de motor, en helpt nog even een van de deelnemers uit het struikgewas.... Je maakt wat mee op zo'n rit.
Terwijl de meeste deelnemers op het eindpunt reeds naar huis zijn komt groep 3 als laatste nog binnen na de klok van 5 uur. Heelhuids, dat dan weer wel.... En hiermee eindigt de Herfstrit 2022.
Iedereen bedankt voor het meedoen en meedenken, de gezelligheid en het lachen. Uiteraard volgt er volgend jaar weer een Herfstrit. We kunnen niet wachten.